افزایش قدرت یادگیری با خوردن صبحانه

کارشناس دفتر بهبود تغذیه جامعه وزارت بهداشت , درمان و آموزش پزشکی گفت: دانش آموزان مقاطع مختلف تحصیلی 7 تا 8 ساعت پس از خوردن شام‌, در ناشتایی بسر می برند, که با مصرف صبحانه‌, مغز از قندکافی به عنوان غذا و منبع انرژی استفاده می‌کند. 

دکتر فروزان صالحی افزود: اگر مدت زمان ناشتایی طولا‌نی‌تر باشد, نگهداری قند خون در سطحی که مغز قادر به فعالیت طبیعی خود باشد, دشوارتر و یادگیری و تمرکز حواس مختل می‌شود. 
وی با اشاره به اینکه نخوردن صبحانه درصورتی که تداوم یابد تبدیل به عادت می‌شود, گفت: این مساله موجب کمبود دریافت مواد مغذی روزانه مورد نیاز فرد می‌شود که در وعده های دیگر جایگزین نخواهد شد. 
این متخصص آگاهی کودکان و خانواده‌هایشان از تاثیرات بد نخوردن صبحانه رالا‌زم وضروری دانست و گفت: غذاهایی مثل فرنی‌, شیربرنج‌, حلیم و عدسی که بیشتر کودکان به آن علا‌قه دارند, ارزش غذایی بالایی دارد. 
این کارشناس ,نان‌, پنیر و گردو, نان و تخم مرغ‌, نان , کره , مربا یا خرما همراه با یک لیوان شیر را صبحانه ای سالم و مغذی برای کودکان سنین مدرسه دانست. 
وی در این حال برای افزایش اشتهای دانش آموزان در خوردن صبحانه‌, توصیه کرد: شام را در ساعات ابتدایی شب میل کنند و در ساعت معینی از شب , بخوابند تاصبح زود بیدار شوند و وقت کافی برای خوردن صبحانه داشته باشند. 

صالحی همچنین به نقش میان وعده های غذایی در تغذیه دانش آموزان اشاره کرد و افزود: دانش آموزانی که صبحانه نمی‌خورند حتما نیاز به میان وعده های غذایی دارند. 
وی ادامه داد: بهتر است دانش آموزان‌, لقمه های خانگی حاوی نان , پنیر,گردو,تنقلا‌ت سنتی مانند انواع مغزها و خشکبار و همچنین شیر را به عنوان میان وعده غذایی استفاده کنند . 
منبع: http://www.nmums.com

آیا اسلام تنبیه بدنی کودک را می پذیرد؟

با پیشرفتهای علمی در شاخه های مختلف از جمله روانشناسی و  جامعه شناسی بسیاری تنبیه بدنی را جایز نمی دانند و مضرات آنرا گوشزد می کنند. در محافل علمی دانشگاهی ما نیز خصوصا بعد از انقلاب مرتب از خطرات تنبیه بدنی سخن رانده شده است و در آموزش و پرورش هم تنبیه بدنی طی بخشنامه ای ممنوع اعلام شده است. همچنین، در بسیاری از مجلات،روزنامه ها و نشریه ها هم مقالاتی در مضرات تنبیه بدنی تا کنون منتشر شده است. حتی آیاتی و روایاتی را به عنوان شاهد مثال ذکر کرده اند. اما گویا بسیاری از آنها حرف اسلام را نزده اند بلکه منفعلانه و بدون تفکر سخن گفته اند. هنوز هم بسیاری دانشگاهیان و نیروهای آموزش و پرورش نظر اسلام را در مورد تنبیه بدنی نمی داند.

البته ذکر این مطلب به معنی رضایت نویسنده از اعمال تنبیه بدنی کودکان نیست بلکه مایل است نظر اسلام به عنوان دین کامل توسط دیگران درک شود و کورکورانه در نوشته های خود هی نگوئیم "اسلام تبیه بدنی کودک را نپذیرفته است."

مطالعه دقیق احکام و قوانین اسلامی از جمله قوانین حدود و تعزیرات نشان می دهد که در تربیت اسلامی تنبیه به عنوان آخرین وسیله در اسلام پذیرفته شده است. برای همین زمانی که از تادیب و تنبیه کودک در اسلام صحبت می شود، تنبیه بدنی زمانی جایز شمرده  می شود  که تمام راههای اصلاحی برای تغییر یا تعدیل و یا باز داشتن رفتار ناشایست کودک، به تنیجه نرسد.

استاد مطهری در کتاب تعلیم و تربیت اعمال خشونت را نسبت به کودکانی که دست به طغیان می زنند لازم می داند. به عنوان مثال: کودکی که می تواند ادرار خود را کنترل کند و به زشتی ادرار بر روی فرش آگاه است در صورت ادرار ، به علت طغیان در مقابل آگاهی خود مستحق خشونت و ترس است. ترس و خشونت باید برای بازداشتن باشد نه برای پرورش استعدادهای کودک، اما در دین اسلام برای کودک حد جاری نمی شود بلکه  تعزیر و تادیب می شوند.

 آیات فراوانی در قرآن کریم وجود دارد که نشان می دهد در قرآن کریم تنبیه پذیرفته شده است. از جمله آیات مربوط به بهشت و جهنم و نزول عذاب به قوم سبا و عاد و ثمود و غیره همچنین وجود آیات مربوط به جهاد و قصاص و برخورد با مزاحمین و بر هم زنندگان زندگی اجتماعی نشان از لزوم تنبیه دارد. به عنوان مثال کسی که دزدی می کند دین اسلام دستور قطع دست فرد را می دهد.

 برای مطالعه دقیقتر می توانید به منابع مختلف مراجعه کنید. از جمله:

 مبانی فقهی و حقوقی جرائم و تادیب کودک - منصور فرقانی

 تعلیم و تربیت اسلامی – استاد مطهری

چگونه بر ترس ناشی از سخنرانی غلبه کنیم؟

چه در حضور یک نفر و چه در حضور یک جمعیت پنجاه نفره، می‌توان بر ترس و خجالت ناشی از سخنرانی غلبه کرد. سخنرانی مهارتی است که همه می‌توانند با تمرین، آن را بیاموزند.

به گزارش سرویس نگاهی به وبلاگ‌های خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، در وبلاگ"مجله علمی کاشف فردا" به نشانی http://kashefe-farda.blogfa.com/ آمده است: یک ارتباط چشمی خوب کمک می‌کند تا مخاطب احساس آرامش بیشتری کند و در توانایی‌هایی کلامی شما نیز اعتماد به وجود می‌آورد.

ارتباط چشمی خود را (پیوسته) حفظ کنید؛ برای این کار باید آنقدر بر متن سخنرانی خود تسلط داشته باشید که فقط هر از گاهی نیاز به نگاه کردن به متن خود پیدا کنید.

چند چهره صمیمی را که به مضمون سخنان شما واکنش نشان می‌دهند، در بین حضار پیدا کنید و سخنرانی خود را با تمرکز بر روی آنان انجام دهید. در هر نوبت، ارتباط چشمی خود را چهار تا پنج ثانیه حفظ کنید و سپس به سراغ نفر بعدی بروید.

صحیح ایستادن نشان‌دهنده‌ی اعتماد به نفس است. محکم بایستید. حرکات بیش از حد ممکن است حواس شنوندگان را پرت کند. طبیعتا در هنگام ایستادن دستان خود را در کنار بدن قرار می‌دهید. برای تاکید بر روی نکات مهم، از حرکاتی استفاده کنید که آهسته و دقیق و در عین حال طبیعی باشند.

به عاداتی که ممکن است داشته باشید، توجه کنید؛ عاداتی مثل دست روی دست انداختن، تکیه دادن به دیوار یا با خودکار به جایی زدن. این کارها نیز می‌تواند حواس مخاطبان شما را پرت کند یا به آنها بگوید که شما (نسبت به موضوع) بی‌علاقه یا اینکه دستپاچه‌اید.

سخنرانی خود را در مقابل آینه تمرین کنید تا نحوه اجرا و حرکات بدن خود را بررسی کرده و در صورت لزوم آنها را تغییر دهید. شیوه‌های متفاوتی را مورد آزمایش قرار دهید تا در مجموعه حرکات و ژست‌های خود به آن هماهنگی که با آن احساس راحتی می‌کنید، برسید و همان را در برابر حضار به کار ببرید.

وجود صمیمیت در حالت و حرکات چهره‌ کمک می‌کند تا رابطه‌ای گرم و مثبت با مخاطبان خود به وجود آورید. خنده‌ای که شما به چهره دارید به مخاطب می‌فهماند که شما هم یک انسان و (در نتیجه) قابل اعتمادید، و بدین ترتیب به آنان این فرصت را می‌دهد که نظرات شما را بپذیرند.

حالت چهره‌ شما (در حقیقت) بیانگر حال و هوای سخنان شماست و مخاطبتان را (در سخنرانی) درگیر می‌کند.

انتخاب خوب لباس کمک می‌کند تا برای مخاطب خود احترام قایل شوید. قبل از حضور در محل سخنرانی، نظر دیگران را در رابطه با نحوه انتخاب لباس و نیز تناسب آن با مناسبت مربوطه جویا شوید.

گاهی آهنگ و لحن کلام اثری به مراتب قوی‌تر از محتوای آن دارد. با تمرین کردن، احساس و انرژی را به صدای خود بیفزایید...

به نقل از دانش نیوز