مدیران ناکارآمد ـ ضعف در یکپارچه سازی نیروها ی مدرسه(قسمت پنجم)

منظور از یکپارچه سازی نیروها، یعنی مدیر بتواند موقعیت هایی فراهم آورد(مانند برگزاری جلسات) تا نیروهای مدرسه بتوانند جهت همکاری و ایجاد فرصت های رشد، از نزدیک در مورد مسائل مختلف، از جمله نحوه تدریس، برخورد با دانش آموزان، برنامه های مورد نظر، موفقیت ها و شکست ها، طرح سوالات و غیره  از دیدگاهها، نگرشها،  برداشتها و عملکردهای هم اطلاع داشته باشند تا بتوانند ضمن درک جایگاه خود، نقش بهتری را در مدرسه ایفا کنند.

حقیقت این است که انسان اگر نتواند جایگاه اندیشه و عملکرد خود را در یک جمع درک کند و به عبارتی جایگاه او مبهم باشد نمی تواند با انگیزه و شناخت کافی انجام وظیفه نماید. یکپارچه سازی نیروها  این حسن را دارد که به انسان انگیزه  می دهد و راههای بهتر اندیشیدن و بهتر عمل کردن را به او یاد میدهد.

نیروهای مدرسه با اینکه به عنوان یک کل اهداف مشترکی را دنبال میکنند. در عین حال هر کدام وظیفه خاص خود را در مدرسه دنبال می کنند. (مانند:معلمین دینی ،فیزیک، شیمی، دفتردار، مشاوره و غیره). این وظایف خاص ممکن است این اعتقاد یا این اشتباه را در انسان به وجود بیاورد که ما  بدون آگاهی از عملکرد و اندیشه دیگران به خوبی می توانیم در حوزه فعالیت خود انجام وظیفه نموده و موفق بشویم. اما این یک اشتباه مسلم است. چون ما در یک جمع مرتبط با هم فعالیت می کنیم و نا خواسته اندیشه و عملکرد دیگران در ما تاثیر می گذارد. علاوه بر آن مدرسه یک سیستم است و سیستم متوجه هدفی است که بدون هماهنگی اجزا آن ممکن نیست به اهداف خود برسد. در واقع مدرسه یک محیط منظور دار و  هوشیار و اتحاد گونه است و انحراف از این مسیر یک گمراهی بزرگ است. اما بسیاری از مدیران از این واقعیت غافل هستند و یا اعتقادی به آن ندارند. در نتیجه عوامل موجود در مدرسه هماهنگ و یکپارچه نیستند. این هماهنگی و یکپارچه سازی می تواند سطوح مختلفی داشته باشد. مثلا تمام نیروهایی که در مدسه اهداف نزدیک و شبیه به هم دارند مانند مشاور، تربیتی، کتابدار، باید کاملا هماهنگ باشند. چنین روندی نیاز به بستر سازی توسط مدیر مدرسه دارد و او باید در راس همه مسائل همراه با معاونین در جریان تمام رخدادها باشند. اما فبل از هر چیز باید مدیر با معاونین در مورد مسائل مختلف طی نشست ها و گفتگوهای متعدد در قبال همه مسائل مدرسه استراتژی مشترکی داشته باشند. تا بتوانند مدرسه را نیز برای رسیدن به اهداف مورد نظر به پیش ببرند.

 یکپارچه ساری مدرسه فرا تر از یک هماهنگی معمولی است چون ما در اینجا ضمن هماهنگی در عملکرد ها، از دیدگاهها و نگرشها و عقاید و تجارب و شکست ها و موفقیتهای طرف مقابل هم در مورد مسائل آگاهی پیدا می کنیم. و بدین گونه هر کس جایگاه خود را برای رفتن به سوی موفقیت درک می کند. و عملکرد او بهبود پیدا میکند. برای همین به نظر می رسد که برای رسیدن به این منظور باید مدیران آموزش ببینند و یا مدیرانی انتخاب شوند که در این زمینه قابلیت داشته باشند.