نابهنجاری‌های‌ دانش‌ آموزان‌ ایران

رشد فزاینده‌ میزان‌ اقدام‌ به‌ خودکشی‌ در بین‌ دانش‌ آموزان‌ ایرانی‌ طی‌ یک‌ سال‌ اخیر در اثر تشدید مشکلات‌ تحصیلی‌ و اضطراب‌ از یک‌ سو و فشارها و ناهنجاری‌های‌ اجتماعی‌ و اقتصادی‌ از سوی‌ دیگر، متولیان‌ تعلیم‌ و تربیت‌ را به‌ چاره‌اندیشی‌ واداشته‌ است‌. در همین‌ ارتباط‌ وزارت‌ آموزش‌ و پرورش‌ ایران‌ در روزهای‌ اخیر ضمن‌ ارایه‌ آمار رسمی‌ اقدام‌ به‌ خودکشی‌ دانش‌ آموزان‌ ابراز نگرانی‌ کرده‌ و لزوم‌ وجود نیروی‌ مشاور و روانشناس‌ بیشتر در مدارس‌ را مورد تاکید قرار داده‌ است‌.

حیدر زندیه‌، معاون‌ نظری‌ و مهارتی‌ آموزش‌ و پرورش‌ تهران‌ در گفت‌وگو با ایسنا از اقدام‌ به‌ خودکشی‌ 283 دانش‌ آموز در شهر تهران‌ خبر داد و گفت‌: بیشتر آنها که‌ طی‌ سال‌ گذشته‌ اتفاق‌ افتاده‌ مربوط‌ به‌ دانش‌ آموزان‌ دختر بوده‌ است‌.

معاون‌ وزارت‌ آموزش‌ و پرورش‌ که‌ عامل‌ اصلی‌ اقدام‌ به‌ خودکشی‌ در میان‌ دانش‌ آموزان‌ را مشکلات‌ تحصیلی‌ و اضطراب‌ می‌ داند، افزایش‌ تعداد مربیان‌ تربیتی‌ و مشاوران‌ را به‌ عنوان‌ راه‌ حلی‌ برای‌ جلوگیری‌ از این‌ گونه‌ ناهنجاری‌ها پیشنهاد کرد اما به‌ نظر می‌رسد تا کنون‌ هیچ‌ اقدام‌ عملی‌ برای‌ مقابله‌ با این‌ وضعیت‌ انجام‌ نشده‌ است‌.وزارت‌ آموزش‌ و پرورش‌ ایران‌ به‌ عنوان‌ متولی‌ اصلی‌ تعلیم‌ و تربیت‌ دانش‌ آموزان‌ وظیفه‌ بررسی‌ و برنامه‌ریزی‌ برای‌ مقابله‌ با این‌ ناهنجاری‌ها را بر عهده‌ دارد اما معاونت‌ این‌ وزارتخانه‌ ضمن‌ انتقاد از روند موجود و ناکافی‌ خواندن‌ یک‌ نیروی‌ مشاور در هر مدرسه‌ معتقد است‌ برای‌ هر سه‌ کلاس‌ درس‌ باید یک‌ مشاور وجود داشته‌ باشد.مقامات‌ آموزش‌ و پرورش‌ بر ضرورت‌ ایجاد یک‌ تیم‌ پرورشی‌ متشکل‌ از مربیان‌ تربیتی‌، روانپزشکان‌، روانشناسان‌ و مددکاران‌ در همین‌ راستا تاکید می‌کنند.

***

همچنین کرم محبوب سرپرست "مرکز مشاوره روانشناختی همراه" افسردگی و اضطراب را دلیل اصلی روی آوردن جوانان به خودکشی می داند: "بسیاری از جوانان از زندگی فعلی خود ناراضی هستند و بیمناک از آینده. آنها هیچ چشم انداز روشنی در برابر خود نمی بینند. نتیجه این روحیه، احساس افسردگی و سرخوردگی شدید است. برخی از جوانان دانش آموز برای ایجاد تنوع در زندگی خود و دستیابی به تفریحی ارزان، به مواد مخدر روی می آورند که متأسفانه به راحتی در دسترس آنها قرار دارد."

خانم محبوب، مشاور متخصصی که با "سازمان بهزیستی ایران" نیز همکاری دارد، فشارها و تنشهای ناشی از محرومیت جنسی را یکی از عوامل اصلی افسردگی جوانان می داند: "جوانان به اقتضای سن و غرایز طبیعی خود از محرومیت جنسی رنج می برند که خود باعث اندوه و افسردگی می شود. از طرف دیگر چه بسا جوانان در لحظات غفلت و بی خبری با جنس مخالف رابطه برقرار می کنند، که در جامعه ما عواقب سنگینی به دنبال دارد، و جوان پس از یک تماس جنسی خیال می کند که دنیا به آخر رسیده و ادامه زندگی دیگر برایش ممکن نیست."

طبق گزارش یاد شده، دختران دانش آموز بیشتر از پسران به دام خودکشی افتاده اند. خانم محبوب این پدیده را طبیعی می داند و می گوید: "در ایران دختران هستند که در درجه اول از یک رابطه جنسی آسیب می بینند. آنها بیشتر در معرض پیامدهای ناگوار روابط نامشروع قرار دارند. هم قانون و هم خانواده انتظارات بیشتری از دختر دارند و با او شدیدتر برخورد می کنند."

در جامعه ای بحران زده که با مشکلات فراوان اجتماعی و اقتصادی روبروست، جوانان احساس سرگردانی و بی پناهی می کنند. خانواده که باید پشت و پناه فرزندان باشد، نمی تواند به اندازه کافی از آنها حمایت کند. به عقیده اکرم محبوب: "بیشتر خانواده ها، به خاطر انبوه کمبودها و معضلات، خود در وضع نابسامانی قرار دارند. آنها نه تنها به فرزندان خود کمک نمی کنند، بلکه تنشها و ناراحتی هایی که از جامعه دریافت می کنند را به فرزندان خود منتقل می کنند. در جلسات مشاوره بسیاری از والدین به صراحت می گویند که خستگی و ناراحتی خود را در خانه با ایراد فشار بر بچه ها تلافی می کنند."

کمبود مشاوران آگاه

مشکل دیگر آن است که دانش آموزان به مشاوران دلسوز و آگاه دسترسی ندارند تا در مواقع بحرانی به آنها مراجعه کنند و برای بحرانی که در آن گرفتار آمده اند، چاره ای بجویند. به گفته خانم محبوب، مشاور باید قبل از هر چیز قابل اعتماد و رازدار باشد و هدفی جز کمک به دانش آموز نداشته باشد. اما در مدارس بچه ها به تجربه دیده اند که مراجعه به مشاوران و مددکاران آموزش و پرورش نه تنها باری از دوش آنها بر نمی دارد، بلکه دردسر آنها را حتی بیشتر می کند. انبوه مشکلات و سدهای اداری نیز مانع از آنست که دانش آموزان بتوانند از راهنمایی و مشورت کارشناسان مستقل و آگاه بهره ور شوند.

***

همچنین به گزارش ایسنا، نتایج یک تحقیق ملی به دست آمده از یک بررسی ۵ ساله در ایران حاکی از آن است که به طور متوسط از هر ۱۰۰ هزار جوان ایرانی، ۵ نفر خودکشی کرده‌ اند.

طبق آخرین آمار سازمان بهداشت جهانی در سال ۲۰۰۱، ایران بعد از کلمبیا و هند، بیشترین آمار خودکشی را دارد در صورتی که به نوشته روزنامه ایران ، در سال ۱۹۹۱ یعنی 10 سال قبل از آن، ایران بعد از کلمبیا، برزیل، چین و هند، پنجمین کشور این فهرست بوده است.

منابع: روزنامه اعتماد و خبر گذاری ایسنا و سایت بی بی سی